Reis verslag Oeganda Januari- Februari 2024
Eigenlijk te mooi om waar te zijn als we dit konden kopen. Een huis met 5 slaapkamers een grote garage een keuken binnen en een woonkamer die in 2 gedeeltes is. Achter het huis zijn nog 2 kamers en een simpele keuken buiten ook een gedeelte met 2 wc’s en 2 wasruimtes en een regen ton van 5000 liter. Dat is zeker geen overbodige luxe in Oeganda omdat toch regelmatig de stroom en het water uitvalt. Het kan zijn dat of het water er niet is of de stroom of allebei te gelijk. Maar het mooie was dat het land erom heen is ook nog te koop is. Hoe mooi zou het zijn als we daar een compleet dorp kunnen bouwen. Peter en Ester vroegen mij wat ik van het huis vond en of dit iets kon zijn om te kopen. Ik vertelde hun dat ik al met Jarno even contact had gehad en dat het een heel goed gevoel gaf als we dit konden kopen. Maar dat ik een prijs wilde weten wat dit mooie huis zou kosten. Omdat ook op het terrein genoeg mogelijk is om uit te breiden. Toen vertelde Peter mij dat het net onder het budget ligt en met de extra kosten dat we het voor het budget kunnen doen. Na nader overleg met het thuis front hebben we besloten om voor dit huis te gaan. En met de eigenaar te praten bij het tankstation. Ik ben met Fahed een kopje koffie gaan drinken die ik van Ester had gekregen. Ook omdat als ze een blanke zien dat ze gelijk de prijs omhoog drukken en dat wilde we natuurlijk niet. Ook moesten we zeker weten dat iedereen een handtekening zou zetten op het contract. In Oeganda is dit erg belangrijk dat je alle handtekeningen krijgt van de eigenaren en dat alle papier stukken en wegen op de juiste manier ingevuld hebt. Anders kan het na een jaar of 2 zo zijn dat 1 van de eigenaren zegt mijn handtekening staat er niet op dus ik wil mijn huis terug. Maar gelukkig wilde iedereen mee werken en handtekeningen zetten. Peter Obbo Zou zorgen dat alle papieren en wegen juist zouden worden bewandeld zodat de koop door kon gaan.
Verder heb ik natuurlijk de kinderen weer ontmoet en tijd met hun gehad. En gezien hoe het met ze gaat. Het was een wereld van verschil Hoe al deze kinderen zich nu gedragen. De eerste keer dat we daar kwamen bleven we bijna niet op de benen staan en nu ging het er veel rustiger aan toe. Ook waren er natuurlijk zón 30 nieuwe kinderen. Ik heb een hele tijd lekker met ze buiten gezeten en gekletst. De kinderen zijn een stuk schoner als toen en rustiger. Ze zijn blij maar moeten natuurlijk nog veel leren. Maar je ziet vooruitgang en dat is heel mooi om te zien. Je ziet kinderen hun eigen kleding wassen en samen spelen buiten. Ze helpen met afwassen. En tijdens het snijden van de kool eten ze alles op wat er overblijft na het snijden. Nou ik kan je zeggen alles word opgegeten. In de keuken word het eten bereid daarna gaan ze binnen allemaal eten en krijgen ze een bord vol eten. Een hele gezellige boel om te zien. Aan het einde van de middag vroeg ik aan Debra waar is Ester? Ooh die ligt te slapen ergens hahaha die was helemaal aan de latten. En dat was natuurlijk ook niet zo gek omdat ze net in Zuid-Soedan was geweest. Waar het gevaarlijk is en je moet opletten wat je eet omdat alles vergiftigd kan zijn. Daarom moet de waterput ook goed gebouwd worden anders heb je kans dat die ook vergiftigd word. En je moet zeker weten dat God je daar wil hebben. Wat het is er niet Veilig zelfs Joseph wil daar niet heen en vind het ook niet leuk dat Ester daar heen gaat met gevaar voor eigen leven.